ZAGADNIENIA DIAGNOSTYCZNE
Podczas diagnozy Psycholog/Seksuolog określa, czy klient zawsze doświadczał słabego pożądania i czy zdarzają się sytuacje, gdy to pożądanie rośnie. Specjalista określa też czy problemem jest słabe pożądanie seksualne czy niechęć do seksu. W wypadku słabego pożądania klient mało lub w ogóle nie interesuje się seksem i może nigdy nie doświadczać spontanicznie ujawniającego się pożądania seksualnego. Jednak gdy klient już nawiązał relację seksualną, doświadczenie to nie jest emocjonalnie nieprzyjemne. Z kolei klient czujący awersję do seksu doświadcza w kontakcie seksualnym z partnerem takich uczuć jak strach, niesmak, obrzydzenie. Uczucia te mogą się pojawić już na samą myśl o seksie. Często awersja do seksu jest wynikiem traumatycznych wydarzeń, takich jak molestowanie seksualne w dzieciństwie lub gwałt w życiu dorosłym. Utrata zainteresowania seksem to także jeden z objawów depresji.
STRUKTURA TERAPII
Jedna z pierwszych procedur polega na tym, że klient zamyka oczy, rozluźnia się i próbuje wizualizować i przeżywać w wyobraźni kilka sytuacji związanych z seksualnością. Klient ma sobie przypomnieć i opisać, co czuł, gdy niespodziewanie zobaczył scenę erotyczną w oglądanym filmie, parę publicznie okazującą sobie czułość, natknął się na opis zachowań seksualnych w książce, którą czytał. Terapeuta może na przykład poprosić partnera o słabym poziomie pożądania, by wczuł się w rolę osoby o silnym popędzie, zachęcił partnera do seksu i obserwował swoje emocje, aby się przekonać, jakie uczucia wzbudza odgrywanie takiej roli. Takie odgrywanie ról ułatwia dotarcie do negatywnych emocji, których klienci się wystrzegają, unikając wchodzenia w sytuacje seksualne.
Partnerzy uczą się rozpoznawać negatywne uczucia blokujące popęd seksualny, takie jak: gniew, odraza, lęk, uraza lub strach. Po analizie doświadczeń z przeszłości terapeuta pyta klientów o inne często występujące problemy, takie jak: depresja, lęk przed starzeniem się, problemy z określeniem tożsamości seksualnej, lęk przed posiadaniem dzieci, stres życiowy, lęk przed utratą kontroli, molestowanie seksualne w dzieciństwie, lęk przed porażką związany z jakąś dysfunkcją seksualną, niezakończona żałoba po stracie poprzedniego partnera. Do przyczyn słabego pożądania seksualnego można również zaliczyć: nieumiejętność rozwiązywania konfliktów, brak fascynacji partnerem, brak umiejętności seksualnych, niezdolność do połączenia uczuć miłości i pożądania, brak zaufania, chęć ochrony terytorium osobistego i różnice w ekspresji emocjonalnej. Terapeuta może poprosić o przygotowanie listy negatywnych myśli i przekonań przyczyniających się do wywołania negatywnych uczuć wobec seksu i blokujących w ten sposób popęd seksualny. Następnie klient ma opracować listę stwierdzeń wspierających, będących przeciwwagą dla stwierdzeń negatywnych. Słaby popęd seksualny jest związany z tym, co wynosimy z domu rodzinnego, z pochodzeniem, z myślami i odczuciami na temat seksu i seksualności, osobistymi motywacjami i obrazem siebie, a także zachowaniami i wrażliwością na bodźce zmysłowe i seksualne.
Add a Comment