Głównym celem terapii dialektyczno-behawioralnej (DBT) jest zastąpienie nieskutecznych zachowań reakcjami skutecznymi. Celem treningu umiejętności DBT jest udzielenie osobie pomocy w zdobyciu potrzebnych zdolności. Są cztery odrębne moduły treningu umiejętności: uważność, skuteczność interpersonalna, regulacja emocji i tolerancja na dolegliwości psychiczne.

Standardowo trening umiejętności prowadzi się w grupach liczących 6-8 uczestników plus 2 osoby prowadzące raz w tygodniu przez 2,5 godziny (2 godziny z młodzieżą). Uczestnicy odbywają jeden pełny cykl treningu umiejętności w ciągu 6 miesięcy.

Moduł skuteczności interpersonalnej koncentruje się na tym, w jaki sposób pacjenci mogą zmniejszyć swój ból i cierpienie, wchodząc w skuteczne interakcje. Moduł regulacji emocji zakłada, że chociaż sytuacja może powodować ból i cierpienie, reakcje osoby również mogą się zmienić. Moduł tolerancji na dolegliwości psychiczne zakłada, że chociaż pojawia się wiele bólu i cierpienia, można je znieść oraz zaakceptować i przeżyć swoje życie mimo problemów.

Terapia i trening umiejętności DBT są skuteczne u osób:

  • z diagnozą zaburzeń osobowości (np. Borderline)
  • z diagnozą zaburzenia stresowego pourazowego (PTSD)
  • z diagnozą zaburzeń psychicznych ( zaburzenia lękowe, odżywiania się, zaburzenia nastroju)
  • zgłaszających myśli i próby samobójcze
  • stosujących zachowania autodestrukcyjne (np. rozdrapywanie ran)
  • doświadczających przemocy lub przemocy w rodzinie
  • doświadczających nasilonych emocji tj. wstyd, poczucie winy, wrażliwość na krytykę, gniew, zazdrość, poczucie osamotnienia, powstrzymywana żałoba, poczucie smutki, nadmierny smutek, strach

WYTYCZNE TERAPEUTYCZNE TRENINGU UMIEJĘTNOŚCI

Uczestnicy, który porzucają trening umiejętności, nie są wykluczeni z treningu umiejętności. Tylko osoby, które opuszczą cztery zaplanowane sesje treningu umiejętności z rzędu, zostają wykluczone z terapii i nie mogą ponownie do niej przystąpić przez okres ujęty w kontrakcie terapeutycznym.

Uczestnicy grupowego treningu umiejętności wzajemnie się wspierają. Do wzajemnego udzielania sobie wsparcia zalicza się: zachowanie poufności, regularne uczęszczanie na sesje, ćwiczenie umiejętności DBT między sesjami, uprawomocnianie, udzielanie niekrytycznych informacji zwrotnych oraz gotowość do przyjęcia pomocy.

Uczestnicy, którzy mają się spóźnić na sesję lub ją opuścić, powiadamiają o tym z wyprzedzeniem.

Uczestnicy nie namawiają innych do angażowania się w zachowania problemowe. Do zachowań problemowych należą: przychodzenie na sesje pod wpływem alkoholu lub narkotyków. Jeśli jednak alkohol lub narkotyki zostały już spożyte, pacjenci mają przyjść na sesję i zachowywać się jak osoby czyste i trzeźwe.

Uczestnicy, którzy przejawiają tendencje samobójcze lub cierpią na poważne zaburzenia, muszą jednocześnie uczestniczyć w terapii indywidualnej.

ZAŁOŻENIA TERAPII I TRENINGU DBT

  • Ludzie radzą sobie najlepiej jak mogą.
  • Ludzie chcą poprawy swojego stanu.
  • Ludzie muszą zmienić swoje reakcje behawioralne, jeśli ich życie ma być inne.
  • Ludzie muszą nauczyć się nowych zachowań. Nowe umiejętności behawioralne powinny być przećwiczone w tych sytuacjach, w których są potrzebne.
  • Wszystkie zachowania (działania, myśli, emocje) mają swoją przyczynę.
  • Ustalenie i zmiana przyczyn zachowania jest skuteczniejszym środkiem do zmiany niż osądzanie i obwinianie.

CELE BEHAWIORALNE TRENINGU UMIEJĘTNOŚCI

  • Powstrzymanie zachowań, które mogą zniweczyć ukończenie treningu umiejętności. Do tego typu zachowań należą zachowania autodestrukcyjne: np. odrywanie strupów tak, by zaczęły krwawić.
  • Nabywanie i utrwalanie umiejętności. Większość czasu na treningu umiejętności jest poświęcona nabywaniu i utrwalaniu umiejętności behawioralnych DBT: uważności, tolerancji na dolegliwości psychiczne, regulacji emocji i skuteczności interpersonalnej.
  • Redukowanie zachowań kolidujących z terapią.