Interwencja kryzysowa stanowi odpowiedź na potrzebę zaradzenia szczególnie stresującym sytuacjom, czy to kataklizmom, czy też problemom rodzinnym, które stały się dla osoby nie do zniesienia.
Krótkoterminowa terapia kryzysowa trwa krótko i koncentruje się na bieżących problemach, z jakimi może się zetknąć osoba lub rodzina. Psychoterapeuci zajmują się jedynie kłopotami natury emocjonalnej.
Podstawowym założeniem terapii kryzysowej jest to, że przed wystąpieniem urazu osoba funkcjonowała dobrze. Terapia koncentruje się więc jedynie na pomaganiu w przejściu przez bieżący kryzys, a nie na zmianie osoby lub jej osobowości.
W sytuacjach kryzysowych terapeuta wykazuje się dużą aktywnością, pomagając uściślić problem, proponując plan działania, dodając otuchy i udzielając wszelkich potrzebnych informacji lub zapewniając wsparcie. Dowiedziono, że pojedyncza sesja terapii behawioralnej prowadzi do ograniczenia strachu i do zwiększenia poczucia kontroli u osób, które przeżyły takie kataklizmy jak np. trzęsienie ziemi.
Kryzys rozwiązywany jest zwykle w ciągu pięciu tygodni. Pacjent uzyskuje pomoc w ciągu 24 godzin od zgłoszenia się po pomoc, a interwencja dotyczy rozwiązania tego problemu, który spowodował kryzys.