Opis: Inwentarz Depresji Becka – drugie wydanie (Beck Depression Inventory – Second Edition; BDI-II) jest narzędziem samoopisowym, składającym się z 21 pozycji. BDI-II jest narzędziem do pomiaru nasilenia depresji u pacjentów diagnozowanych psychiatrycznie. BDI-II opracowano z myślą o uzyskaniu wskaźnika obecności i stopnia nasilenia objawów depresji.
Rzetelność: Bardzo wysoka zgodność wewnętrzna – współczynnik alfa Cronbacha dla całej próby normalizacyjnej wyniósł 0,91, a 0,93 dla chorych z depresją). Duża stabilność rezultatów uzyskiwanych w badaniu – różnice między pierwszym a drugim wykonaniem BDI-II były nieistotne statystycznie, przy czym związek pomiędzy rezultatami testu i retestu, oszacowany metodą korelacji Pearsona, wyniósł 0,86.
Trafność: Stwierdzono dwuczynnikową strukturę inwentarza (podobnie jak w wersji oryginalnej), choć czynniki uzyskane w polskiej grupie chorych na depresję różnią się od czynników uzyskanych w badaniach amerykańskiej grupy klinicznej. Wyniki uzyskiwane w BDI-II różnicują pacjentów psychiatrycznych z diagnozą depresji od chorych psychicznie bez rozpoznania zaburzeń depresyjnych oraz osób z uszkodzeniami mózgu i chorobą Huntingtona. BDI-II jest czułym narzędziem do wychwytywania zmian w poziomie nastroju, będących efektem stosowanej terapii lub rozwoju choroby.
BDI-II powinien być stosowany jako miara przesiewowa – służy do wstępnej oceny nasilenia badanych symptomów. Na podstawie uzyskanych wyników nie należy stawiać diagnozy depresji i definitywnie przesądzać o występowaniu choroby.
Normy: W normalizacji polskiej wersji BDI-II zbadano 574 osoby zdrowe w wieku od 20 do 79 lat. Badania prowadziło 32 psychologów we wszystkich 16 województwach w Polsce. Przy doborze próby uwzględniono sześć grup wieku (20–29 lat, 30–39 lat, 40–49 lat, 50–59 lat, 60–69 lat, 70–79 lat), a także takie zmienne demograficzne, jak: płeć, wykształcenie oraz miejsce zamieszkania.
Spośród zmiennych demograficznych kontrolowanych w próbie normalizacyjnej, rezultaty BDI-II istotnie różnicowały: wiek (wyniki osób w wieku 70-79 lat były istotnie wyższe od rezultatów pozostałych grup), wykształcenie (niższe wyniki osób z wykształceniem co najmniej średnim) oraz miejsce zamieszkania (niższe wyniki osób mieszkających w dużych miastach).
Normy do BDI-II zostały wyrażone na dwóch skalach standardowych – stenowej oraz centylowej.
Zastosowanie: BDI-II jest narzędziem do pomiaru nasilenia depresji u pacjentów diagnozowanych psychiatrycznie. Może być pomocny w rozpoznawaniu epizodu depresji zgodnie z przyjętymi kryteriami diagnostycznymi oraz monitorowaniu stanu chorego. Może być także stosowany w badaniach naukowych.