Opis: Kwestionariusz składa się z 75 stwierdzeń, do których badany ustosunkowuje się na 4 – stopniowej skali odpowiedzi. Pozycje dobierane były tak, by odzwierciedlały podstawowe objawy związane z obniżeniem nastroju, takie jak utrata energii, obniżona zdolność/ niezdolność do odczuwania przyjemności, myśli samobójcze, pesymizm i poczucie winy. Wyniki ujmowane są na pięciu skalach: Deficyty poznawcze i utrata energii (DPUE), Myślenie o śmierci, pesymizm i alienacja (MSPA), Poczucie winy i napięcie lękowe (PWNL), Objawy psychosomatyczne i spadek zainteresowań (OPSZ), Samoregulacja (SR). Ponadto oblicza się wynik łączny, który jest sumą rezultatów uzyskanych w skalach DPUE, MSPA, PWNL i OPSZ i który stanowi ogólny wskaźnik nasilenia objawów depresyjnych.
Rzetelność: Wysokie i bardzo wysokie współczynniki zgodności wewnętrznej oraz bardzo wysokie współczynniki stabilności bezwzględnej.
Trafność: Potwierdzona trafność teoretyczna poprzez korelacje z BDI-II, miarami badającymi osobowość (MMPI-2, ACL), nastrój (UMACL), samoocenę (SES), oraz funkcjonowanie poznawcze (CTT, TFS, WAIS-R, MMSE). Trafność kryterialna oceniana na podstawie analizy wyników grup klinicznych (pacjenci z depresją, ze schizofrenią, z ogniskowymi uszkodzeniami mózgu, z chorobą Parkinsona, z zaburzeniami funkcji poznawczych, osoby w podeszłym wieku, alkoholicy, narkomani, osoby bezrobotne). Ponadto dla skali SR potwierdzono jej trafność teoretyczną poprzez korelacje z innymi miarami radzenia sobie oraz prognostyczną w badaniach podłużnych osób chorych na depresję.
Normy: Dla uczniów gimnazjum i szkół ponadgimnazjalnych w wieku od 16 do 19 lat oraz osób dorosłych (w tym studiujących) w wieku od 18 do 69 lat, oddzielnie dla kobiet i mężczyzn.
Zastosowanie: KPD może być wykorzystywany zarówno w diagnozie klinicznej, jak i w badaniach naukowych. Uzyskane wskaźniki psychometryczne pozwalają na rekomendowanie kwestionariusza do stosowania nie tylko w badaniach przesiewowych (służących wyłonieniu osób z potencjalnym ryzykiem depresji, w tym młodzieży szkolnej), lecz także w diagnozie indywidualnej. Z powodzeniem może być także wykorzystywany przy monitorowaniu przebiegu choroby i postępów w terapii.